
Выстава Марыі Гвардзейцавай была структурована вакол канцэпцыі retablo — іканаграфічнага фармату, які традыцыйна апавядае пра гісторыі выжывання ў небяспечных абставінах. Мастачка пераасэнсавала гэты вобраз як платформу для даследавання сваіх шматслойных ідэнтычнасцей у кантэксце «Вялікай васьмёркі» сацыяльных катэгорый: узросту, полу, расы, здольнасці, класа, нацыянальнасці, рэлігіі і сексуальнай арыентацыі.

Для стварэння экспазіцыі былі выкарыстаныя інтымныя матэрыялы — старыя вокны, вінтажныя люстэркі і асабістыя фотаздымкі. Гэтыя аб’екты фармавалі захапляльную інсталяцыю і выклікалі ў гледачоў працэс «люстэркавага мыслення», калі іх уласныя адлюстраванні ўзаемадзейнічалі з аповесцю мастачкі.
Цэнтральным пунктам прасочваўся відэаперформанс, у якім Гвардзейцава пераасэнсавала беларускі калядны абрад пакланення казе. Перформанс выступіў метафарай далікатнай і змяняльнай сувязі мастачкі з беларускай ідэнтычнасцю, асабліва на фоне адмовы ад грамадзянства ў 2022 годзе, і прапанаваў эмацыйнае даследаванне таго, як унутраныя і вонкавыя перамены ўплываюць на пачуццё прыналежнасці.



У экспазіцыі таксама з’явіліся выявы так званых «ўнутраных монстраў» — персанальных сімвалаў самапазнання і адзіноты. Мастачка апісвае аднаго з іх так: «Мой унутраны монстар сядзіць з распушчанымі зялёнымі валасамі на беразе ракі. Яму цёпла і бяспечна. Мы гарэзлівыя, бегаём голыя па лесе. Мой унутраны монстар — гэта мая адзінота, і ён кажа мне, што мне трэба часцей гуляць па лесе.» Гэтыя вобразы служылі каналам для медытатыўных разважанняў пра самоідэнтыфікацыю, страты і новую сувязь з культурнымі і рэлігійнымі архетыпамі.
Праз кампазіцыйную сувязь асабістай памяці і гістарычных сімвалаў Гвардзейцава стварыла своеасаблівы алтар ідэнтычнасці, які запрашаў гледачоў пераасэнсаваць уласныя культурныя наратывы і асабістыя трансфармацыі.
Марыя Гвардзейцава нарадзілася ў Менску, цяпер жыве і працуе ў Лондане (Вялікабрытанія). Яе шматслаёвая практыка ахоплівае перформанс, інсталяцыю, скульптуру і відэа-арт; працы часта знаходзяцца на мяжы паміж рэальнасцю і міфалогіяй і закранаюць тэмы страты, болю, фемінізму і складанасцяў самавызначэння.